- uszny
- прил.• ушной* * *uszn|yушной;
koncha (małżowina, muszla) \usznya ушная раковина
* * *ушно́йkoncha (małżowina, muszla) uszna — ушна́я ра́ковина
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
koncha (małżowina, muszla) \usznya ушная раковина
koncha (małżowina, muszla) uszna — ушна́я ра́ковина
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
uszny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} związany z uchem – narządem słuchu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Choroby uszne. Małżowina uszna. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uszny — przym. od ucho (tylko w zn. 1) Małżowina uszna. Choroby uszne … Słownik języka polskiego
cewnik — m III, D. a, N. cewnikkiem; lm M. i med. «przyrząd w kształcie wąskiej rurki służący do cewnikowania, głównie w celu opróżnienia pęcherza moczowego oraz do wprowadzania lekarstw; kateter» Cewnik moczowy, żołądkowy, uszny … Słownik języka polskiego
otoskop — m IV, D. u, Ms. otoskoppie; lm M. y med. «przyrząd mający własne źródło światła, czasem lupę, służący do oglądania przewodu słuchowego zewnętrznego i błony bębenkowej w celach diagnostycznych; wziernik uszny» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
wziernik — m III, D. a, N. wziernikkiem; lm M. i 1. med. «prosty przyrząd lekarski, najczęściej w kształcie rurki, wykonany z metalu lub tworzywa sztucznego, umożliwiający oglądanie jam ciała i narządów lub wykonywanie małych zabiegów» Wziernik krtaniowy,… … Słownik języka polskiego
biologiczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. biologiczkaczce; lm D. biologiczkaczek {{/stl 8}}{{stl 7}} nauczycielka biologii : {{/stl 7}}{{stl 10}}Muszę koniecznie dowiedzieć się od biologiczki, na jakiej zasadzie działa ów fenomen nosowo uszny. (Ost.M)… … Langenscheidt Polski wyjaśnień